زبان[ویرایش]
زبان مردم تالش، تالشی است و از زمان‌های دور به این زبان تکلم می‌کنند. زبان تالشی بیشتر از زبان فارسی به زبان پهلوی قدیم (زبان ایرانیان باستان) نزدیک است.[۲]زبان ترکی آذربایجانی نیز بصورت گسترده استفاده می‌شود.[۳][۴][۵]
مشخصات شهرستان[ویرایش]
وسعت شهرستان: ۱۴۲۷ کیلومتر مربع
تراکم نسبی(نفر): ۵۰۱
درصد شهرنشین: ۶۴٫۲٪
جاذبه‌های گردشگری (طبیعی و تاریخی ـ مذهبی)
- پارک جنگلی سیاهداران
- سورتمه ریلی
- روستای تاریخی مریان و آق اولر
- ییلاق سوباتان لیسار
- ساحل قروق
- بقعه شاد میلرزان خطبه سرا
- دژ سلسال لیسار
- پارک جنگلی و ساحل گیسوم اسالم
- ییلاق اسبومار و ساحل جوکندان
- ییلاق توریستی کیرمان و گردنه الماس اسالم
بخش‌ها[ویرایش]
شهرستان تالش بزرگ‌ترین شهرستان استان گیلان می‌باشد.
- بخش مرکزی شهرستان تالش
- دهستان ساحلی جوکندان که شامل جوکندان اول و جوکندان دوم است.
- دهستان طولارود
- دهستان کوهستانی تالش
شهر: هشتپر
- بخش کرگان‌رود شمالی
- دهستان لیسار
- دهستان خطبه‌سرا
شهر: لیسار
- بخش اسالم
- دهستان اسالم
- دهستان خاله‌سرا
- دهستان ناو
شهر: اسالم
- بخش حویق
- دهستان حویق
- دهستان چوبر
شهرها: حویق و چوبر.
منابع[ویرایش]
- ↑ پایگاه اینترنتی مرکز آمار ایران-آمار سال ۱۳۹۰
- ↑ سایت شهرداری تالش
- ↑ «جغرافیای فرهنگی». پایگاه تالش‌شناسی علی عبدلی. بازبینی‌شده در ۲۱ ژوئیه ۲۰۱۳.
- ↑ «فرهنگ تطبیقی تالشی – تاتی – آذری». پایگاه تات پژوهی. بازبینی‌شده در ۲۱ ژوئیه ۲۰۱۳.
- ↑ رهنمایی، محمدتقی، علل نفوذ زبان‌های ترکی و گیلکی در تالش، فصلنامه تحقیقات تالش، شماره ۲ - زمستان ۱۳۸۰.
اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران ۱۳۸۳خ.
موقعیت جغرافیایی تالش
تاریخچه شهرستان تالش